"Тойбастар" корпорациясы

Шарғы салу

Шүлен тарату

Хан сарқыты

Хан талау

Ым, ишара

Ырым

Кей жерлерде "шілделік" деп те атайды. Жаңа туған нәрестенің кұрметіне жасалатьш ойьн-сауық, той. Мұнда "балаңыздың бауы берік болсын" дегендей құтты болсын айтылады, жастар жиналып ән салып, домбыра тартып, өлең, жыр айтады. "Шілдеханаға" шақырумен де, шақырусыз да бара береді. Шілдехана — өмірге адам келгенінің және оған куанудың бір белгісі.
Бала туғаннан кейін жан-жақтағы жақындарға сүйіншіге ат шаптырылады.
"Ұл туғанға күн туады", "Қыз туғанға ай туады" деп бала туғаннан сүйінші сұраушылар ұл туса- "атұстар", қыз туса — "көйлек тігер" деп хабарлайды. Осы сөздің өзінде қазақтың сыпайы сөйлейтін әдептілік мінезі, мәдениеттілік қалпы тағы аңғарылып тұрған жоқ па!
Осы жерде жаңа туған сәбидің жолдасы туралы айтпай кетуге болмайды. Бұрын әжелер баланың жолдасын алып, жуып, орап оны аяқ баспайтын, ит-құс ала алмайтынға жерге қастерлеп көмген. "Жолдасты жуған адамға кәде беріледі. Егер "жолдасы" далаға тасталса, әйел ауруға ұшырайды деген сенім бар. Сол сияқты әйел ылғи қыз туа берсе, онда туып жатқан баланың "жолдасын" алып, босанған әйелдің басынан айналдыратын да ырым бар. Сонда келесі бала ұл болып туады деген сенім болған. Халықтың мұндай салты ырымдарының бәрін жоққа шығара беруге болмайды.

Сүйіндір

Ел ішінде "кіндік шешесі" немесе нәресте туған сәтте оның кіндігін кесетін әйелдер дайын тұрады. Кейде олардың "жол менікі" деп таласатын кездері де болады. Кіндік кесу — мәртебелі, абыройлы іс. Байыпты әжелердің шешімімен кіндік кескен әйелге "кіндік кесер" кәдесі беріледі. Бұл да жолы бөлек кәде. Кейін де "кіндік шеше" деп аталатын әлгі әйел сол баланың анасы есепті құрметке ие болады. Кіндік баласын оның өз анасынан кем санамауы керек. "Кіндік шеше" кейін келіп бала үйінен өз қалауын да ала алады.
Баланың кіндігі түскеннен кейін же жасалатьн халыктық ырымдар көп. "Елдің қорғаны болсын" деп ер баланың кіндігін атшаптырым жерге апарып көмеді. "Қыз отбасының тірегі болсын" деп от орнына немесе табалдырыққа көмеді.

Жас босанған әйелге арнаулы мал сойылып берілетін тамақ "қалжа" деп аталады. Жақын адамдар да "қалжа" әкеледі. Бұл — әрі сыйластық, кұрмет әрі
босанған әйел белін тез бекітіп сауығып кетсін деген тәрбиелік мақсаттан туған елдік дәстүр, ғұрып.