"Ұлын — ұяға, қызын — қияға қондыру" — ата-ананың тілегі әрі парызы. Соның ішіңде қыз ұзату — үлкен той, думан әрі қызық. Бұл күні ата-ана қуанады, әрі жылайды. Қуанатыны — қыз өсірді және оны құтты жеріне қондыруы, жылайтыны — әрине қимастық көңілі.
Қызды алуға құда (тақ санмен) бес не жеті кейде одан да көп адам келеді. Мұның ішінде бас құда, құдалар және күйеу жолдас болады. Солтүстік және Орталық Қазақстанда тек ер адамдар барады. Құдалар әдетте кешкілік баруы керек. Мұнда ойын-сауық, құдалық рәсімдер мен кәде-жоралар жасалады. Жақын адамдар құданы үйіне шақырады.
Ұзатылатын қызды дәстүр бойынша таң ата, күн шыға жөнелтеді. Оның алдында қыз "Қоштасу жырын", жастар "Жар-жар", "Ау-жар", "Аушадияр" айтылады.
Соңында құда аттандырар кәдесі беріледі.