"Тойбастар" корпорациясы

Бір кедей байдың малын жалға бағады екен. Оның қолы таң ертеңнен кешке дейін мал бағудан босамайды, ал қолы бос кезде ауыл молдасына барып, оның айтқан әңгімелерін тыңдайтын көрінеді. Ауылда басқа қызық жоқ екен.
Молда ауыл адамдарына әрдайым қаланы және оның тұрғындарын жамандап, әдепсіздіктің, ұятсыздықтың бәрі қалада шоғырланғандығын айтып отырады. Тіпті қала тұрғындарының ұятсыздығы сонша – олар бұттарына дамбал да кимейді деп сендіретін .........................

Шымкент облысы Созақ ауданында жасы 40-қа келген, он екі де бір гүлі ашылмаған, қыздың қолын ұстамаған, шашын сыйпамаған, әлі сүйіспеген бір жігіт бар екен.
«Біз келіншек болып түскенде бойдақ едін, 20 жыл өтті - әлі бойдақсың. Қашан үйленесің?»- деп жеңгелері әрдайым тиісетін көрінеді:
Күндердің күнінде әлгі жігіт Арыс қаласына келіп, жасы 39-ға келген, бетіне әлі бояу тимеген, дискотекаға өмірінде бармаған бір қызбен женгелерінің айтуымен танысуға, сөз айтуға ниет білдіріпті.
Арыс – теміржолшылар қаласы, тоғыз жолдың торабы. Әлгі қыз сол темір жол саласында жұмыс..............................................

Екі ағайын бір күні бет көріспейтіндей ұрысып қалыпты. Екеуі өзара қатынаспай талай жыл жүреді. Бір күні той жасамақ болған ағасы інісіне адам жіберіпті. Ол адам інісіне:
- Сіздің ағаңыз оған келіп кешірім сұрасын деп жатыр – деп айтады.
Інісі ағасын түсінбей, одан бетер ашуланыпты.
Сонда әлгі адам әңгімені жалғастырады:..........................

Ежелгі Римде атақты сөз шебері Цицерронның Тулия деген қызы болған екен. Оның күйеу баласының бойы кішкентай болған көрінеді. Бір күні Циццерон дастарханда достарымен көніл көтеріп отырса, күйеу баласы әскери саймандарын киіп, қылышын беліне байлап алып қайын атасына келіпті. Оны көрген Циццерон достарына бұрылып алып:................

Поезд «Астана – Сарыағаш». Купедегі көршім ташкенттік өзбек. Маған әңгіме айтады:
- Бір бажам қазақ. Шардара ауданында қырда мал бағады. Осыдан 5 жыл бұрын барғанымда бажамның үйінің алдында үлкен дарақ (ағаш) өсіп тұрған еді. Былтыр тағы да бажамның үйіне қыдырып барсам......................

Шымкенттіктердің шешеден сыбап сойлегені оларға әдет болып кеткені баршамызға мәлім.
Бір күні шымкенттік кісілер Көкшетауға құда түсіп, келінді алып келуге барыпты.
Табиғаты керемет көркем де әсем Бурабайды екі-үш күн аралап, құдаларымен құдалық рәсімдердің бәрін атқарыпты. Әке-шешесінің батасын, рұқсатын алып, Оңтүстік өніріне келін болып кетіп бара жатқан қызын қимай ана байғұс қайта-қайта бетінен.................

Бір күні екі қазақ жігіті өзбектін ұйінде отырыста қонақ болыпты. Асқа өзбектер буын бұрқыратып палауды дастархан үстіне алып келіпті. Қонақтардын бәрі әңгімені жиып қойып палауды жеуге кірісіп кетіпті. Бір сәтте өзбектін біреуі екіншісіне дастархан үстінде жайлапқана былай депті:
- Сіздін бақтарынызға бір бұлбұл ұшып келіп қонды!
Досынын айтқанын сол сәтте түсіне қойған өзбек жайлап қана білдіртпей мұртына тұрып қалған бір күрішті қолынын ұшымен сипап алып тастайды.
Қазақтын екі жігіті аяқ созып сыртқа шыққан, кезде болған жағдайды дәретханың қасында тұрып талқылайды.
- Сен байқадынба? Анау бір өзбектін мұртына палаудын...........................

Мұхтар Шахановтың Арыс қаласында кездесуде айтқан әнгімесі.
Бір отырыста ол кісі марқұм Роза Бағлановамен дастархандас болған екен. Әнгіме барысында Мұхтар Щаханов бір сөзінде « Роза апамыз 75 бес............

Мұсылманда «Әке-шешеңнің қарызынан оларды Меккеге жаяу үш рет арқалап барсанда құтыла алмайсын» - деген сөз бар.
Ертеде бір жігіт әкесін Меккеге, ол заманда жаяу, әке қарызынан құтылам деп, ниеттеніп, арқасына салып шығыпты. Талай шақырым жүріп, жол азабын көріп, ыстық күндерді, суық түндерді кешіп, шөл, далаларды өтіп, бір таудағы құздын шетіне демалуға тоқтайды. Баласы әкесін құздың шетіндегі тастың үстіне отырғызады да, ойға батып кетеді.
Әкесі оған қарап тұрып:
- Балам! Сен нені ойлап тұрғанынды айтайын ба? – деп сұрайды.
- Ал, нені ойлап тұрмын, табынызшы ойымды?........................

Ерте заманда бір Хан болыпты. Оның Ханшасы перзент сүйе алмай жүреді екен. Ханша құрсақ көтерем деп, бармаған жері, баспаған тауы қалмайды. Күндердің күнінде ол бір балшыға барып, бал аштырады. Балшы ханшайымға:
- Ханша! Сіз Ханға ұрпақ әкеле аласыз. Бірақ ол үшін арманы жоқ қатынды тауып, оның киіп жүрген дамбалын киюіңіз керек – депті.
Көңіліне үміт ұялаған Ханша нөкерлерін ел аралатып, арманы жоқ қатынды табуды бұйырады. Нөкерлер аяқтарынан сүрлігіп, ауыл - қалалардың бәрін аралайды, бірақ арманы жоқ қатынды таба алмайды. Барлық қатындардың арманы бар болып шығады.
Күдерін үзіп, Хан сарайына қайтып келе жатқан нөкерлер, жол жағасында аяғы тілім-тілім болып, күн астында шаңқай түсте тезек жинап жүрген бір бейшара әйелді байқайды........